Verkeerschaos in het kwadraat

Je hebt verkeerschaos en je hebt verkeerschaos. In India kennen ze daarvan de overtreffende trap. Vandaag (zaterdag) op het scootertje naar Old Goa gereden: 26 km heen en 26 km uiteraard weer terug. Dat is zo’n beetje code rood in het kwadraat.
Scooterrijder in India is zoiets als de achtbaan in de Efteling ( wil ik ook nooit in): ze schieten je links en rechts voorbij, desnoods in de berm, automobilisten denken ‘ ik ben groot en jij bent klein’ dus word je aan alle kanten gesneden en klem gezet. Niemand die overigens een middelvinger opsteekt of uitbarst in een reeks onuitsprekelijke verwensingen (althans dat denk ik). Maar we hebben mbv Google Maps Old Goa gehaald, met zweet in de handen weliswaar maar toch. Old Goa ademt nog de sfeer van de oude Portugese kolonie: prachtige kerken ( uiteraard katholiek) en mooie koloniale onderkomens. Ik kan me het gevoel van ‘tempo doeloe’ ( de goede oude tijd) van oud kolonialen wel voorstellen. Die oud-kolonialen waren achtereenvolgens Hollanders (VOC), Portugezen en Engelsen. Ze woonden op de mooiste plekjes aan het water, dat omzoomd wordt door kokospalmen en eeuwig bloeiende bomen. Tja, wie wil dat niet, hè! Daarna weer de terugreis. Dinies achterwerk was door de vele gaten in het wegdek al beurs van de heenreis, tijdens de terugreis werd dat nog een graadje erger: ze kan nog net zitten. Die gaten in de weg zijn overigens zeer verraderlijk: sommige zijn zo diep dat je een doodssmak maakt als je erin rijdt. Lijkt me bij regen helemaal een crime. Onze guesthouse-manager bleek opgelucht dat wij heelhuids weer terugkwamen maar ik neem aan dat dat vooral is vanwege de betalingen die wij nog moeten doen. Morgen stappen we op de nachttrein naar Cochin, wat zal die nacht weer brengen…..