Trein naar Chiang Mai

Na een lange treinreis (13 uur) zijn we momenteel neergestreken in Noord Thailand, Chiang Mai. Bangkok was de laatste dagen heet en smoggy. Op sommige plaatsen werden zelfs waterspuiten ingezet om de smog tegen te gaan. Wij hadden er echter weinig last van. We hebben nog wat rondgewandeld in de buurt van ons hotel, eigenlijk een kwestie van herinneringen ophalen want de laatste keer (twee jaar geleden) vonden we een leuk plekje aan de centrale rivier Menam. Aan die rivier is het een leven van belang vooral omdat veerboten met een razende vaart veelvuldig het contact tussen beide oevers in stand houden. Van voor tot achter verlichte partyboten met hossende massa’s op keiharde muziek stoomden aan ons voorbij. Daartussen rustieke bootjes met ook al weer in kleurige kleding gestoken toeristen, zo is Bangkok langzamerhand veranderd in eén brok banale toeristieke ontlading. Vanaf ons terrasje konden we het spektakel allemaal rustig in ogenschouw nemen. Bij het terugwandelen stuiten we op de Superchampion wedstrijd Kickbocksen. De wedstrijd werd live op tv uitgezonden en wij mochten gratis naar binnen. We zijn natuurlijk te nieuwsgierig aangelegd om die kans aan ons voorbij te laten gaan dus we hebben een gedeelte van de wedstrijd gezien. Een gedeelte want eigenlijk zijn we beiden niet zo dol op dit soort macho wedstrijden waarin zwetende kerels elkaar helemaal in elkaar trimmen. Daarin zijn wij blijkbaar een uitzondering want het zat afgeladen vol met mannen vol testosteron, die hun basisinstincten weer ’s wilden voelen.
Maandag was onze laatste dag, we besloten het rustig aan te doen. Mij wachtte weer een langdurig tandartsbezoek met ditmaal een andere piepjonge en bevallige tandarts. En weer kreeg ik een paar flinke verdovingsspuiten, het gestreel van de tandartsassistentes over m’n armen maakte alles goed, je krijgt zowaar zin om naar de tandarts te gaan. Ook deze tandarts was bijzonder vakbekwaam, leek mij, want ondanks het geklop en geboor, heb ik eigenlijk helemaal geen last meer gehad. Laatste afspraak : 18 februari.
’s Avonds om kwart over zes stonden we in het overvolle treinstation Hua Lampong, in het midden zaten honderden mensen geduldig op de grond te wachten tot hun trein de deuren uitnodigend zou openen. Die van ons stond er al en we hadden binnen een mum onze plek gevonden. Notabene bij een hele groep Nederlanders, die met Koning Aap ( reisorganisatie) ook de Noord Thaise binnenlanden onveilig gingen maken. We hadden ons enigszins voorbereid op Indiase toestanden: primitief , verschoten gordijntjes, te smalle bedjes, maar het tegendeel was waar: dit was een gloednieuwe trein met plaatsen van een meter per persoon, met dikke kussens die ook als matras dienden. We werden al om acht uur geacht naar bed te gaan want toen kwam het treinpersoneel langs om de stoelen om te toveren in bedden. Het bleef een gezellige boel, ach, Nederlanders onder elkaar. Wij hadden het goed voor elkaar want ik had er bij de boeking opgelet twee benedenbedden te reserveren: geen ellende dus met klimmen in bovenbedden. De mensen die daarin lagen, hadden toch enigszins pech: de airco bleef de hele nacht boven hun hoofd doorblazen, ook bleven de lampen in de coupé de hele nacht aan, die zaten natuurlijk direct naast de bovenbedden. Maar ondanks onze bevoorrechte positie slaap je toch niet echt lekker door in een trein die bij tientallen stationnetjes even moet stoppen. Tot onze verbazing kwam onze trein exact op tijd, 7.15uur, aan in Chiang Mai. Dat waren we bijvoorbeeld in India en Indonesië wel anders gewend. De Thais blijken echter snel en efficiënt.
Snel een taxi gepakt en binnen 20 minuten zaten we op onze nieuwe locatie. We raken werkelijk verwend: grote kamer, tweeënhalve meter breed bed, uitzicht op de bergen achter Chiang Mai, zwembad en dat allemaal voor zo’n 32 € per nacht. Vandaag Chiang Mai verkend: prachtige tempels, vol tuk-tuks, songkua’s (een truck voor personenvervoer waarbij de kleur aangeeft welk stadsdeel bediend wordt), taxi’s, brommertjes, scooters en ga zo maar door. De temperatuur is hier wat gematigder: gemiddeld zo’n 28 graden en vanmorgen om acht uur zelfs 22 graden. Ik begrijp dat ik jullie in het bijzonder natte, vochtig koude, mistige, mottige en modderige Nederland met deze mededeling geen plezier doe maar ik moest het toch even kwijt.. Ha, Ha ( nog geen voeten aan het zwembad met palmbomen, Roel, …die komen nog.) We zitten ons al te bezinnen op een leuk verjaardagsfilmpje voor Roos en Luuk… het idee is er…