Roadtrip Deel 1

Roadtrip door Noordwest Thailand

We hebben zo langzamerhand schoon genoeg van al die steden (Bangkok, Chiang Mai): veel taxiritjes, veel geonderhandel, veel luchtvervuiling, de voortdurende etensgeuren ( in elke straat staan tientallen eetkraampjes, die van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat Thais eten aanbieden) en de nooit aflatende herrie. Ook opvallend veel bijzonder lelijke westerlingen met een jonge Thaise schone. Je vraagt je af hoe ze daar met hun uiterlijk aan komen. Nou, daar blijkt een organisatie voor te bestaan: de eenzame westerling betaalt en krijgt daarvoor gedurende de hele vakantie de beschikking over zo’n dame, betaling is all-in. Een oplossing voor het alleen op vakantie zijn maar eigenlijk ook een trieste vertoning: een oudere westerse man die in een café wat voor zich uitstaart en een jong ding dat verveelt op haar telefoon zit te swipen om het contact met thuis en vrienden te onderhouden. Door beperkte taalvaardigheid (Engels) blijft het contact schijnbaar vaak oppervlakkig nog afgezien van het feit dat zo’n man financieel vaak volledig uitgekleed wordt. Tenslotte moeten er ook cadeautjes voor de Thaise familie gekocht worden.Mannen als lopende toonbeelden van onvermogen. Nee, de hemel ligt echt verder weg. Wij verlangen intussen naar de rust van rijstvelden, bos en natuur. Kortom,we zijn toe aan de roadtrip door Noordwest Thailand. Zaterdagmorgen reden we met de taxi naar het vliegveld om onze auto op te halen. Uiteraard een internationaal bedrijf gekozen : rental cars ( Europcars als onderdeel daarvan) ; bij deze bedrijven kun je een allrisk verzekering afsluiten, die juridisch sluitend is. Bij een Thais bedrijf zitten er vaak nog onduidelijkheden in, waardoor je toch nog voor onverwachte kosten kunt komen te staan. We hebben een Toyota Yaris gehuurd: 4500 km op de teller, automaat, geen reserveband maar een schuimvuller voor het geval dat. Het is wel weer even wennen: links rijden, automaat.. allemaal dingen die ik niet gewend ben en dan bovendien nog druk verkeer. Ik had gedacht Google Maps als Navigator te gaan gebruiken en met een Thaise simkaart zou dat ook moeten lukken. Google Maps werkt alleen als je voortdurend online bent. Helaas kreeg ik m’n Thaise simkaart niet geactiveerd, drie zaken geprobeerd, lukte niet. Bij Europcar verwezen ze me naar een shopping mall maar ter plaatse waren wel zes shopping malls. Tja, een Thai zal je nooit laten merken dat ie iets echt niet weet, uit beleefdheid zal hij je altijd een antwoord geven. Ik heb het opgelost door Maps.me te installeren. Dit programma kun je offline gebruiken en geeft ook je locatie aan. Werkt prima. De eerste nacht hebben we doorgebracht in Baansumlomjoy: ondanks het feit dat deze locatie met leuke huisjes alleen aangegeven stond in het Thais hadden we ’t dankzij een aanwijzing ‘ tegenover Tesco Lotus’ snel gevonden. We hadden nog voldoende tijd over om met onze auto naar de top van de hoogste berg van Thailand, de Doi Inthanon te rijden, eigenlijk vooral om de beroemde Pagodes, de Royal Twin Pagodas, te bekijken. Deze zijn gebouwd ter ere van de voormalige koning en koningin van Thailand. En wat een fantastisch uitzicht heb je daar! Overigens ook prettig om te oefenen met bergrijden met ’n automaat in een autootje met 1200 cc. Geen krachtpatser maar ging prima. Ons onderkomen was basic maar fantastisch gelegen: één wand bestond geheel uit glas waardoor je vanuit je bed uitkeek op rijstvelden en bergen. Mooier kan bijna niet. ’s Avonds op z’n Thais gebarbecued: pot op tafel en bakken maar. Dinie zag weer pootjes maar ja, garnalen hebben nu eenmaal pootjes….en er bleek ook patat in het lopend buffet te zitten dus dat maakt veel goed. Vandaag (zondag) naar Mae Sariang gereden. Zo’n tweehonderd kilometer naar het westen, vlakbij de grens met Birma (Myanmar). Dwars door Nationale Parken die er verdroogd uitzagen. Tja, ook hier hebben de bomen een rustperiode nodig en dat is dus de droge periode, nu dus. Ze verliezen dan het merendeel van hun bladeren, waardoor ze er vaak uitzien als bomen in de winterperiode bij ons. Dierenleven hebben we eigenlijk niet gezien. De Thai zijn niet zulke dierenvrienden, ze eten ze liever of worden door ze vermaakt ( Tiger Kingdom, Snake Experience, Krokodillenfarms, allemaal touristtraps). Vandaag even een filmpje van bijzondere etenswaren gemaakt voor jarige Roos: kikkers, varkenspoten, kevers, schildpadjes en wormen. De laatste waren gefrituurd en heb ik maar ’s geprobeerd. Smaakt naar hazelnoten dus viel mee. Maar ja , het oogt niet echt dus Dinie kreeg ik niet aan dit feestmaal. Morgen weer 200 km naar het noorden, weer door nationale parken en rijstvelden. Hebben er zin an!