Gaten in het wegdek en duizenden impala’s

Vanochtend wakker geworden met een waterig zonnetje maar wel 24 graden. We zitten vrij hoog in de bergen, vandaar dat het redelijk koel is maar er wel veel regen valt. Op ons programma staat een gedeelte van de prachtige Panorama-route, dwars over de heuvels en bergen rond Graskop en een bezoek aan het oude goudzoekersplaatsje Pilgrim’s Rest. In dit dorpje werd in 1873 goud gevonden, waarna duizenden Afrikaanders en ‘swartmense’hun geluk beproefden in de mijnen en de rivier. Het rivierzand en zachtere rotsgrond werden gespoeld om stukjes gouderts te vinden. Spoelgoud noemden ze dat. Inmiddels is daar geen goud meer te vinden, anders waren we er wel wat langer gebleven. Pilgrim’s Rest is nu een soort museumdorpje met veel apen die de vuilnisbakken afstruinen.

Tot onze verrassing was en bestaat er nog steeds ( al sinds 1907) een vrijmetselaarslogein dit plaatsje: de Lodge Blyde no. 1019.

Autoleven

Heerlijk is ’t om een eigen auto tot je beschikking te hebben. We moeten er werkelijk niet aan denken om net zoals tijdens onze Azië-reizen, gebruik te maken van treinen, bussen, taxi’s en ander plaatselijk vervoer. Dat is hier simpelweg niet mogelijk: treinen zijn er nauwelijks of niet, taxi’s zijn lastig te vinden en geregelde busdiensten hebben we nog niet kunnen ontdekken. Inmiddels beginnen we enigszins te wennen aan het chaotische Afrikaanse leven: je ziet veel schommelende volumineuze Afrikaanse ‘mamma’s met indrukwekkende bilpartijen,die echter wel ‘de broek aan’ lijken te hebben in het dorpsleven hier; hoor je schateren op straat dan is ’t weer zo’n vrolijke mamma. Eigenlijk verdwijnt langzamerhand het onveiligheidsgevoel: we zijn op onze hoede maar raken ook gewend aan het rumoerige maar ook leuke, kleurrijke Afrikaanse leven. We ervaren de meeste ‘swartmense’ ook als vriendelijk.

Stroomonderbreking

Na Pilgrim’s Rest wilden we nog naar Sabie, maar onderweg gooiden onweer en harde regen roet in ’t eten, zoals dat blijkbaar rond Graskop vaak s‘middags het geval is. Graskop stelt als plaats weinig voor maar de plaatselijke SPAR is ruim voorzien dus dat is prettig als je gedeeltelijk zelfvoorzienend bent. Vanmiddag viel tijdens ons dagelijkse boodschappen doen plotseling de stroom uit. Loadshedding (een tijdelijke onderbreking van de stroom, in dit geval twee uur lang) ! Da’s echt een vreemde ervaring in zo’n supermarkt met diepvrieskasten en koelingen maar de SPAR was blijkbaar voorbereid want direct daarna flitste alles weer aan: ze moeten daar een paar flinke generatoren hebben staan.

We aten in Graskop dagelijks bij The Glasshouse: een prima restaurant met wat betreft het vlees: heel veul en lekker. Een aanrader.

Slechte wegen en een boete

We wilden vandaag, donderdag 4 januari, eigenlijk de beroemde Blyde River Canyon gaan verkennen maar bij het opstaan zagen we dat de bergen verdwenen waren in mist en wolken. Geen wonder na de hoosbuien van de dag ervoor. Daarom maar even de bergen uit: naar het Krugerpark! Daar hadden we al lang naar uitgekeken. Dat wildpark ligt maar 40 km verder maar wel in een andere klimaatzone: zo’n 30 graden en droog! De weg ernaar toe was het oppassen geblazen: de weg lijkt goed onderhouden maar schijn bedriegt. Op tal van plaatsen zitten gaten in het wegdek van soms wel 20/30 cm diep: kom je daarin terecht met je auto, dan kunnen de gevolgen ernstig zijn: een lekke band is wel het minste! Kwestie van goed laveren om de gaten heen dus! En dan nog iets: bij elke kruising staat ‘STOP’ op de weg en dat betekent hier ook ‘STOP’. In Hazeview , vlak voor de ingang van het Krugerpark , bleek ik op zo’n kruising niet echt gestopt te zijn ( reed wel langzaam) dus werden we onmiddellijk aangehouden door een kordate agente: 1000 Rand (€50) boete. Dinie begon een geanimeerd gesprek met de toch vriendelijke agente: over familie, kleinkinderen, dat we net in Zuid-Afrika waren, de agente begon over haar familie ….. na 10 minuten …weg boete! Wel een waarschuwing ….we houden van Afrika!

Olifanten, giraffen en impala’s

Bij het Krugerpark had ik eigenlijk het idee van Beekse Bergen in het groot maar dat was een enorme misvatting. Al direct na binnenkomst schoten honderden impala’s ( een antilopensoort) voor de auto langs. Zie je in ons Nationaal Park De Hoge Veluwe eigenlijk nauwelijks dieren, dat blijkt in het immense Krugerpark ( zo groot als Nederland) bepaald niet het geval: in twee uren tijd hadden we gespot: koedoes, giraffen, olifanten, nijlpaarden, heel veel impala’s, wrattenzwijnen, gieren , kuddes zebra’s, prachtige kleurige vogels.. we waren echt razend enthousiast. Zoveel dieren hadden we niet verwacht tijdens een eerste bezoek ( we zijn zo’n 45 km het park ingereden). De dieren bleken zeer gewend aan auto’s : ze vluchten er bepaald niet voor weg. Je mag uiteraard beslist niet de auto uit: de kans bestaat dan dat de grotere dieren aanvallen want je doet dan iets onverwachts. Maar vanuit de auto kun je ze prima fotograferen dus no problem. Het Afrikaanse leven begint ons hier goed te bevallen !