Olifanten, overal olifanten….
Door: Peter en Dinie
Blijf op de hoogte en volg Peter en Dinie
03 Februari 2024 | Zuid-Afrika, Addo
Zaterdag 3 februari. Broer Roel is de 62 gepasseerd, zoonlief bereidt zich voor op een uitbundige carnaval, mijn Afrikaanse tekenkoorts is onder controle, wij zitten in Addo vlakbij het Addo Elephant National Park…the travelling story goes on….
Gisteren volop drukte rond de plaatselijke ATM (geldautomaat), een hele rij mensen stond ongeduldig op hun beurt te wachten, allerlei kraampjes met goedkope spullen erbij ….’t.was betaaldag, hoorden we. Ook volop politie want blijkbaar zijn er soms mensen die nog wat met elkaar moeten afrekenen. Voor ons geen betaaldag, wij hebben Visa….
We zijn inmiddels gewend aan het kleurrijke en vaak luidruchtige leven van Zuid-Afrika. We zijn altijd oplettend maar hebben ons tot nu toe niet een keer onveilig gevoeld. De angst om overvallenof bestolen te worden, bepaalt vaak meer dan nodig het leven hier, denken we. Maar misschien zijn we hierin enigszins naïef..wie zal het zeggen…
De halfwoestijn Karoo: 43 graden..
Donderdag zijn we zo’n 70 km de Karoo ingereden: een binnenlandse halfwoestijn met volop cactussen en savannenlandschap. We hadden het plan opgevat om een Cheetah Breeding Centrum te bezoeken: een opvang- en fokcentrum voor katachtigen waarin de bedreigde cheetah centraal stond. Ze bleken inmiddels veel meer katachtigen op te vangen: servals, meerkatten en zelfs twee leeuwen. De laatste twee waren dominante mannetjes, die op de nominatie stonden om te worden afgeschoten door jagers. Door een donatie konden ze tijdig worden aangekocht maar helaas kun je met dominante mannetjes niet zoveel (volgens mij is dat bij mensen net zo…). De naburige parken willen ze niet dus ze kunnen nergens terecht en dat betekent dat ze in gevangenschap blijven in de Cheetah Farm. Een ieder geval een goed initiatief om bedreigde katachtigen te helpen overleven.
De Karoo is , zoals gezegd, een stuk halfwoestijn en ten tijde van ons bezoek was het maar liefst 43 graden!Maandag wordt ‘ t 47 graden !Dan heb je echt twee zwembaden nodig en een kist drinkwater! Maar we hebben ’t overleefd want alles went: we hebben de airco in onze kamer op 22 graden staan en dat ervaren we als koud…zo zie je maar hoe snel warmte went…
Olifanten bij de vleet
Vrijdag hadden we bestemd tot Addo-dag dus de verwachtingen waren hooggespannen. Het park herbergt maar liefst 600 olifanten dus dat we ze zouden tegenkomen, was eigenlijk wel zeker. Het park kent, net zoals het Krugerpark, een centrale geasfalteerde weg en daarnaast een heel stel gravelwegen, de zg. loops. In het Krugerpark hadden wij een hoge wagen maar vanaf Port Elisabeth hebben we een Volkswagen Polo en die is een stuk lager dus de kans op schade op ongeasfalteerde gravelwegen met veel gaten is aanzienlijk groter; een riviertje doorrijden zoals in het Kruger is geen optie want dan heb je natte voeten als ie er al niet midden in het riviertje mee ophoudt. Nu is ’t Addo Karoo gebied en dus vrij droog en de gravelwegen blijken wat beter dan in ’t Kruger dus we crossen weer aardig rond. ’s Morgens hadden we gekozen voor een groot savannengebied met veel verdroogd kort gras waardoor je grote vergezichten had: heel mooi, we genoten maar eigenlijk troffen we die ochtend maar weinig dieren aan: drie olifanten, een paar hartenbeesten, een verdwaalde struisvogel, een paar wrattenzwijnen..dus dat was enigszins teleurstellend. Bij de lunch in het parkrestaurant kwamen we warempel dezelfde Amsterdammers tegen, die we gisteren in de Karoo hadden ontmoet. Aardige mensen maar Amsterdammers dus die kunnen overdrijven dachten we; zeker toen we als reactie op onze schamele olifantenoogst van die ochtend te horen kregen dat zij er maar liefst honderden hadden gezien….jaaaa, zal wel, dachten we. Na de lunch togen we op weg via een andere route en toen bleek dat ze totaal niet overdreven hadden. Bij de eerste poel bleken zo’n 40 olifanten verkoeling te zoeken. We hadden goede ontvangst op ons mobiel netwerk dus dochter Nienke even gebeld om even te horen hoe ’t leven bij haar er voor stond. De olifanten die een eind verder bij de poel hadden gestaan, begonnen plotseling aan een wandeltochtje richting mijn auto dus het leek me wijs, even achteruit te rijden. Maar eigenlijk hadden ze helemaal geen belangstelling voor onze auto en kon Nienke meegenieten van een voorbij kuierende olifantenkudde.
De volgende poel, enkele kilometers verder, bleek een olifantenspeelparadijs… wel honderd olifanten lagen daar in de modder of in het water te trompetteren, bovendien waren er ook kuddes zebra’s en wrattenzwijnen met jonkies op al dat water-en moddergenot afgekomen. We hebben een hele tijd staan kijken, gewoon een boeiende uitzending van National Geographic…..We waren al zeer tevreden met al dat moois maar het bleek nog grootschaliger te kunnen…we moesten om half zeven weer buiten de poort zijn ( die sluit dan) maar we moesten nog een flink eind over een gravelweg dus weer snel op weg. Maar ja, dieren hebben geen haast…..kilometers verder werd de weg geblokkeerd door olifanten omdat de weg tussen twee modderpoelen door liep….tja, en het was warm en die beesten dachten ongetwijfeld: jullie je airco, wij ons badje… dus geen haast. We hadden de auto stil gezet en jarig broertje Roland gebeld, kon hij ook even meegenieten van dit fenomeen….’t Is werkelijk een feest om olifanten bij zo’n poel te zien spelen: de matriarch meestal met een heel stel jonge dieren vlak in de buurt en op afstand een formidabele olifantenstier, die ’t allemaal in de gaten houdt.. Gelukkig ontstond er al snel een gaatje waardoor we, nog tijdens het telefoongesprek, de twee waterpoelen konden passeren. Maar op afstand stonden werkelijk honderden olifanten….Amsterdammers overdrijven dus niet altijd …..
-
03 Februari 2024 - 19:47
Beatrijs:
GEWELDIG, wat een belevenis! Groetjes, Beatrijs
-
03 Februari 2024 - 19:54
Ben Van Mastbergen :
Jullie treffen het. Temperatuur is goddelijk. Wat ben je klein bij het zien van zo'n dikbil. Ze lopen je met auto en al zo vd weg.
Fijn dat de koortsongemakken over zijn. Maar nu wel oppassen.
Doe Cobus en Marieke maandag van ons de groeten.
-
03 Februari 2024 - 21:54
Regina:
Ja dat het weer beter gaat Peter[e-1f44d] Wat een prachtige reis en ervaring! Met het lezen van de mooie verslagen wordt je helemaal meegenomen in jullie prachtige reis. Geniet ervan[e-1f496][e-1f340]
-
04 Februari 2024 - 01:04
Esther. :
Liever geen strandvantie voor Peter en Dinie.
-
04 Februari 2024 - 10:52
Kiki:
Hoe overweldigend mooi is jullie reis. Fijn Peter, dat het weer goed met je gaat. Wel grappig dat jullie al teleurgesteld zijn als je maar 3 olifanten, een paar hartenbeesten, 1 struisvogel en een paar wrattenzwijnen zien. Gelukkig kwam alles goed. Ik was hier al blij met een ijsvogeltje in de tuin. Lieve groet.
-
04 Februari 2024 - 15:12
Bep En Gerard:
Soms kijken we alweer op de mail om te zien of er een nieuw reisverslag van jullie is te lezen. Het is zó herkenbaar allemaal! Natuur, cultuur, kleuren, geuren en dan die Afrikaanse mensen.....Je komt ogen en oren tekort. Wat jullie ook zo goed beschrijven zijn de achtergronden die het prachtige land maken tot wat het is: een smeltkroes van succesvol- en falend beleid, met alle gevolgen van dien. Blijf gezond, alert en vooral genieten van
asemrovend Suid-Afrika.
-
04 Februari 2024 - 19:26
Roland:
Wat een verrassing om telefonisch mee te genieten van jullie avontuur!
wat is dit park rijk aan olifanten en overige dieren. Prachtig.
ook goed om te horen dat je bijna klachtenvrij bent van die tekenziekte.
gr Roland en mery
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
