Phu Quok, het Vietnamese Ibiza - Reisverslag uit Ðảo Phú Quốc, Vietnam van Peter en Dinie Eijk - WaarBenJij.nu Phu Quok, het Vietnamese Ibiza - Reisverslag uit Ðảo Phú Quốc, Vietnam van Peter en Dinie Eijk - WaarBenJij.nu

Phu Quok, het Vietnamese Ibiza

Door: Peter en Dinie

Blijf op de hoogte en volg Peter en Dinie

18 Januari 2023 | Vietnam, Ðảo Phú Quốc

Al bij aankomst op Phu Quok viel het ons op: dit is Vietnam maar dan op de heel toeristische toer. Langs de kust prachtige zandstranden, met allemaal hotels, omzoomd door palmen. En geen rotzooi ! Hadden we ons elders geërgerd aan het gebrek aan milieuhygiene, hier wordt alles keurig schoon gehouden. Op het strand worden je kokosnoten, papaya’s, watermeloenen, bananen aangeboden, er staan dames klaar om je te masseren: dit is Ibiza op z’n Vietnamees. Hoewel we ook het avontuur koesteren, vinden we t ook heerlijk om even een weekje te kunnen chillen. Dit voelt echt als overwinteren: de maandlasten zijn gelijk als in Nederland, we hebben heerlijk weer, soms een beetje te warm maar dan kunnen we een verkoelende duik maken. Eën van belangrijkste attracties hier is een grote nightmarket bij de haven. Zoals te verwachten hebben ze daar vis in alle soorten en maten. Zelfs zodanig dat ik af en toe met verbijstering naar de vele aquaria zit te kijken: ongelofelijk grote kreeften, papegaaivissen (prachtig gekleurde koraalvissen van zo’n 40/50 cm), alle soorten schelpdieren… en ga zo maar door. Ik krijg de indruk dat de Vietnamezen geen grenzen kennen wat betreft hun etenslust: dieren zijn er om gegeten te worden en dan bedoel ik ook alle dieren. In de winkels kun je opgezette kaaimannen kopen, evenals krokedillenhuid als wandversiering. Prachtige schelpen werden ons te koop aangeboden. Ik probeerde duidelijk te maken dat die door onze douane meteen in beslag worden genomen, waarna je een boete krijgt. Maar ze begrepen me niet, de meesten zijn de Engelse taal niet echt machtig. Milieu- en dierenbescherming staan hier nog op een heel laag pitje. Op het eiland is warempel een nationaal park ingericht maar waar in alle omringende landen apen en alle soorten vogels in deze parken rondhuppelen en vliegen, lijkt er hier niets beschermd te worden. Het enige vermeldenswaardige is dat ze hier kortgeleden een nieuwe orchideeënsoort hebben gevonden. Dieren lijken er niet in deze jungle voor te komen. Één dezer dagen tuffen we op ons scootertje naar dit nationaal park en willen het zelf wel eens zien. Vandaag hebben we het oude gevangenkamp op de zuidpunt van het eiland bezocht: een martelkamp waar het toenmalige Zuid-Vietnamese regime en de Amerikanen gevangengenomen communisten vasthielden en verhoorden. Verschrikkelijk hoe ze daarbij te werk gingen: geen martelmethode was te erg. We zien wel eens Amerikaanse films waarin gevangengenomen Amerikanen bevrijd worden uit de martelkampen van de Noord-Vietnamezen maar blijkbaar was er eigenlijk helemaal geen verschil in aanpak tussen beide oorlogvoerende partijen. In oorlogssituaties is blijkbaar alles toegestaan, ondanks de Conventie van Genève. De foto’s spreken boekdelen. We zijn deze vakantie al veel geconfronteerd geweest met de Vietnamoorlog, die dit land zo getekend heeft. En je vraagt je af wat die oorlog tegen de communisten eigenlijk voor zin heeft gehad: het land is nog steeds een eenpartijstaat, heeft een communistisch regime waar eigenlijk niets van te merken valt. De Vietnamezen zijn zelfs de nieuwe vrienden van de VS omdat China aanspraak maakt op de hele Chinese zee waaraan Vietnam ligt. Maar goed, we vieren hier vakantie maar dagen onszelf ook uit om nieuwe inzichten te krijgen. De Vietnamezen hebben we leren kennen als bijzonder vriendelijk ,hardwerkend en een, voor ons, bijzondere verwerking van oude wonden.

We toeren hier behoorlijk wat rond op ons scootertje: in vergelijking met Can Tho is het redelijk rustig op de wegen, die bovendien van goede kwaliteit zijn: geen diepe gaten zoals we die in het binnenland tegenkwamen. Helaas heb ik een gekneusde rib. ik zou hierover graag een mooi spannend verhaal vertellen maar ‘ t was slechts een zonnebank waarop ik verkeerd terecht kwam. Een ligbank aan het strand notabene, spannender dan dit is het niet. Wel een beetje pijnlijk maar je kunt er weinig aan doen: een pleister op je rib plakken lukt immers niet. Kusje van Dinie helpt wel…..

Nog enkele dagen in dit fantastische oord en dan gaat de reis verder: naar Ho Chi Minh Stad om vervolgens naar Laos te vliegen….


  • 18 Januari 2023 - 21:31

    Michel Coenen:

    Indrukwekkende foto's van dat concentratiekamp.


  • 19 Januari 2023 - 12:00

    Kim :

    Klinkt heerlijk dat Vietnamees Ibiza! Leuke verhalen. Liefs, Kim


  • 22 Januari 2023 - 13:23

    Roland:

    Heftige foto’s zitten erbij; dit maakt indruk!!

    Maarrrr die zonnebank kuur begrijp ik niet zo goed in een land waar de zon volop schijnt?:) voor wie een mooi bruin gerimpeld huidje ? …..

    Gr


  • 23 Januari 2023 - 18:06

    F.P. Sardemann/Rakker:

    Interessante serie foto's van dat strafkamo !

    Ik hoop van harte dat die zonnebank (??) , geen al te pijnlijke afsluiting wordt voor jullie geplande verdere reisprograma....

    (mijn gekneusde rib moest vorig jaar revalideren binnen 6 weken, weet je nog?)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Peter en Dinie

Actief sinds 21 Okt. 2016
Verslag gelezen: 250
Totaal aantal bezoekers 24785

Voorgaande reizen:

30 December 2023 - 26 Februari 2024

Zuid-Afrika, de voorbereidingen

03 Januari 2023 - 25 Februari 2023

2023 Vietnam-Laos

09 Januari 2019 - 20 Februari 2019

Thailand, 2019, het land van de zon

31 December 2017 - 09 Februari 2018

2018- India en Sri Lanka

Landen bezocht: